Schrijfster

Begin 2016 debuteerde ik met mijn eerste boek, ‘Veertig Dagen, mijn zoektocht naar troost’. Verschenen bij ambo | anthos uitgevers. Veertig Dagen gaat over de weg die ik heb afgelegd toen ik voor mijn gevoel, mijn roots letterlijk verloor.

Ik werd ontdekt als schrijfster naar aanleiding van een blog dat ik veertig dagen lang bijhield na het overlijden van mijn vader. Ik begroef hem in zijn geboorteland Marokko en kort daarop stond er een muzikale uitwisseling in Oost-Jeruzalem gepland. Om mijn verdriet een plaats te geven in de stad van eeuwig conflict ben ik gaan schrijven en kon ik niet meer ophouden.

Anderen over Veertig Dagen

Gisteravond laat begonnen met lezen in Veertig dagen van Samira Dainan en kon niet stoppen met lezen. Het is heel ontroerend en ontwapend, die zoektocht naar troost om de dood van een vader in het Heilige Land. Er staat vandaag in de Volkskrant een mooi stuk van Nadia Ezzeroili over haar onthechting in de polder. Het boek van Samira is een prachtig tegengif. Je bindt je aan mensen, nooit aan een land en dat weet je het best wanneer je afscheid van ze moet nemen. Het portret van een vader laat nooit onberoerd. Een Marokkaanse vader die in Nederland vrijheid en ongeluk vond, kunst en waanzin. Samira doet echt een moedige poging haar vader te begrijpen. We komen zo heel dichtbij onszelf. En de lezer ontdekt dat z’n empathie het sterkste wapen tegen onverschilligheid is. Van nature.

                  Abdelkader Benali


(…) mooi geconstrueerd en uitstekend gedocumenteerd. Na de begrafenis van haar Marokkaanse vader, de kunstschilder en dichter Ahmed Dainan, neemt Samira veertig dagen rouw in acht, zoals bij moslims in het noordwesten van Marokko gebruikelijk is. De rouwperiode valt samen met een al lang tevoren gepland verblijf in Oost-Jeruzalem voor een muzikaal uitwisselingsprogramma. In Veertig dagen [3] wisselt de schrijfster haar intense, vaak schokkende ervaringen in Israël af met liefdevolle herinneringen aan haar schizofrene vader die in Amsterdam-West troost vond in zijn geloof. Samira komt erachter dat Jeruzalem bij uitstek de plek is om pijn toe te laten.

                  Elsbeth Etty (NRC)


(…) Want dat brengt het boek: rust, stilte en contemplatie. Hetzelfde gevoel dat de bergen bij mij oproepen of sommige muziekstukken. Wat dat betreft, liggen natuur en muziek dicht bij elkaar. Zoals jij in de hoofdstukken door straten en steegjes slentert, soms iets ontdekkend achter een deur, zo leest het boek: meanderend, dolend, dromend, soms verdwalend, peinzend totdat ik nauwelijks nog adem krijg en vecht tegen de tranen. Je kunt toveren, en niet alleen in muziek, dat is zeker. Zondag begint Carnaval en dan is het voor christenen vanaf dinsdagavond 40 dagen vasten. Tot Eerste Paasdag. Dood en Verrijzenis: alleen kunstenaars zijn in staat die twee tijdens hun leven met elkaar te verbinden. Jij bent daar één van, zo is nu aangetoond. Met het boek als onsterfelijk bewijs.

                  Maarten van Boven (Muziekgebouw aan ’t IJ)